ในขณะที่น้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็นปัญหาทั่วโลกที่เพิ่มมากขึ้น แต่ก็มีการโฆษณาและการส่งเสริมการขายมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่สนับสนุนการบริโภคอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ ในหลายกรณี การตลาดนี้มีเป้าหมายที่เด็ก และเกิดขึ้นทางออนไลน์ ในการศึกษาล่าสุดของเรา เราได้ตรวจสอบผลกระทบของการสื่อสารการตลาดออนไลน์ที่มีต่อเด็กและความตั้งใจที่จะบริโภคอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ เราพบว่าโฆษณาอาหารจานด่วนบนเว็บไซต์เครือข่ายสังคมสามารถชักใยผู้ชมอายุน้อยได้ เช่น
แนวโน้มการซื้อ มุมมองที่มีต่ออาหารจานด่วน และพฤติกรรมการกิน
การศึกษาเชิงคุณภาพรวมตัวอย่างเด็กชาวออสเตรเลีย 40 คนที่ใช้เว็บไซต์เครือข่ายสังคม เด็กครึ่งหนึ่ง (21) คนเป็นชาย และอายุเฉลี่ย 14 ปี (อายุน้อยที่สุด 12 ปี และอายุมากที่สุด 16 ปี) ผู้ปกครองของพวกเขาก็อยู่ด้วยในระหว่างการสัมภาษณ์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาตกลงที่จะไม่เข้าไปแทรกแซงในระหว่างการสนทนา
ความชุกของน้ำหนักเกินและโรคอ้วนของชาวออสเตรเลียมีมากขึ้นในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา ระหว่างปี 2554 ถึง 2555 ประมาณ 60% ของผู้ใหญ่ชาวออสเตรเลียถูกจัดว่ามีน้ำหนักเกิน และกว่า 25% ของจำนวนนี้จัดอยู่ในกลุ่มโรคอ้วน ในปี 2556 มากกว่า 12 ล้านคนหรือสามในห้าของผู้ใหญ่ชาวออสเตรเลียมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน ยิ่งไปกว่านั้น เด็กชาวออสเตรเลียหนึ่งในสี่คนมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน น้ำหนักส่วนเกินและโรคอ้วนจะถูกทำลายด้วยการสูบบุหรี่และความดันโลหิตสูงเท่านั้นที่เป็นสาเหตุของโรค
แม้จะมีสิ่งนี้ อุตสาหกรรมอาหารก็ประสบความสำเร็จในการใช้การสื่อสารทางการตลาดเพื่อเปลี่ยนทัศนคติ การรับรู้ และการรับรู้บรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ
ผู้บริโภคถูกล่อลวงด้วยข้อเสนอราคาถูกจนน่าตกใจ ซึ่งดึงดูดใจเป็นพิเศษสำหรับวัยรุ่นและวัยหนุ่มสาวที่มีรายได้น้อย แต่การส่งเสริมการขาย เช่น ส่วนลดและคูปองมักเสนอผลประโยชน์ระยะสั้นแก่ผู้บริโภคเท่านั้น และมักไม่มีประสิทธิภาพในหมู่ผู้ใหญ่วัยกลางคน
อย่างไรก็ตาม หากมีการเสนอโปรโมชันเป็นระยะเวลานาน (เช่น มากกว่า 3 เดือน) ก็อาจส่งผลต่อพฤติกรรมของลูกค้า ซึ่งกระตุ้นให้เกิดการซื้อซ้ำ ตัวอย่างเช่น โค้กแช่แข็ง 1 ดอลลาร์
ในทำนองเดียวกัน การส่งเสริมการขายสามารถทำให้แบรนด์อื่นถูกมองว่าไม่น่าสนใจจากลูกค้าหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง ตัวอย่างเช่น แคมเปญโค้กแช่แข็ง 1 ดอลลาร์โดย McDonald’s และ Hungry Jack’s
ส่งผลต่อการรับรู้ของโค้กแช่แข็งในแง่ของมูลค่าทางการเงิน
ผู้บริโภคจำนวนมากไม่เต็มใจที่จะซื้อโค้กแช่แข็งที่มีราคาแพงกว่า 1 ดอลลาร์ เช่นเดียวกันกับเบอร์เกอร์ 2 ดอลลาร์หรือพิซซ่า 5 ดอลลาร์
มากกว่าครึ่ง (16 จาก 30) ของผู้ตอบแบบสำรวจยอมรับว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมการกินหลังจากเห็นโฆษณาบนเว็บไซต์โซเชียลเน็ตเวิร์กซ้ำๆ
“ใช่ หลายคนบอกว่าการกินฟาสต์ฟู้ดไม่ดี ฉันเคยคิดอย่างนั้นแต่ไม่ใช่แล้ว ดูโฆษณาของพวกเขา พวกเขามีสีสัน ตัวเลือกมากมาย และราคาถูก”
“ฉันไม่สามารถต้านทานมันได้… ฉันเฝ้าดูโฆษณาวันแล้ววันเล่า และฉันตัดสินใจว่าฉันจำเป็นต้องลองโฆษณาเหล่านี้”
ที่น่าสนใจคือ อาหารจานด่วนเกี่ยวข้องกับการเข้าสังคมและความสนุกสนานในหมู่ผู้บริโภควัยหนุ่มสาว
“โฆษณาทำให้ฉันรู้สึกว่านี่คือที่ของเรา นี่คือไลฟ์สไตล์ของเรา…ที่ที่เราออกไปสังสรรค์และเป็นตัวของตัวเอง”
“นี่คือวัฒนธรรมของเรา คนรุ่นใหม่ กระตือรือร้นและเป็นอิสระ เราเป็นเด็กแต่ก็ไม่เด็กเช่นกัน พวกเราแตกต่าง.”
แรงกดดันจากเพื่อน
แรงกดดันจากเพื่อนเกี่ยวข้องอย่างมากกับนิสัยการกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงวัยแรกรุ่น เมื่อมักจะมีการเปลี่ยนแปลงจากอิทธิพลที่บ้านไปสู่แรงจูงใจในกลุ่ม โดยเฉพาะวัยรุ่นและวัยหนุ่มสาวมีแนวโน้มที่จะเลือกอาหารประเภทใดประเภทหนึ่งภายใต้แรงกดดันจากเพื่อน
วัยรุ่นมากกว่า 70% จะเลือกอาหารตามใจเพื่อน ซึ่งหมายความว่าการสื่อสารการตลาดที่ส่งเสริมการบริโภคอาหารจานด่วนสามารถสร้างผลกระทบก้อนหิมะภายในลูกค้ากลุ่มนี้ได้ ตัวอย่างเช่น แจ็ค ซาร่า และปาร์คไปเที่ยวด้วยกัน ถ้าแจ็คและซาร่าสั่งบิ๊กเบอร์เกอร์พร้อมชีสพิเศษ โอกาสที่ปาร์คจะสั่งบิ๊กเบอร์เกอร์เพิ่มชีสเพิ่มคือประมาณ 75% ในทางตรงกันข้าม มีเพียง 2.7% ของผู้ที่มีอายุมากกว่า 40 ปีเท่านั้นที่เลือกอาหารจานด่วนเพราะเพื่อน
ความพยายามทางการตลาดที่ชัดเจนโดยกลุ่มธุรกิจอาหารจานด่วนสามารถส่งเสริมพฤติกรรมการกินที่ไม่ดีต่อสุขภาพได้ นอกจากนี้ อิทธิพลจากเพื่อนมีส่วนสำคัญในการสร้างนิสัยการกิน ซึ่งหมายความว่าการแทรกแซงของรัฐบาลและองค์กรด้านสุขภาพควรมุ่งเน้นที่การเพิ่มความสนใจของลูกค้าต่อประเด็นด้านสุขภาพ การรับรู้ความสามารถของตนเองและบรรทัดฐานที่รับรู้ และในขณะเดียวกันก็ลดอิทธิพลของความพยายามทางการตลาดที่มุ่งสร้างแรงจูงใจให้กับพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ
แนะนำ ufaslot888g / slottosod777
